نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احمدخان سروری ¹
• فاطمه مهدوی راد ²

¹ گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه یزد

² گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه یزد

چکیده

شیوه‌های استناد، نقش تعیین‌کننده‌ای در نوشتار علمی ایفا می‌کنند، اما نویسندگان غیر بومی، غالباً در گنجاندن مؤثر انواع مختلف شیوه‌های استناد در متنها و نیز عملکردهای مربوطه، با چالش‌هایی مواجه می باشند. در پژوهش حاضر، با استناد به چارچوب تامپسون و تریبل (۲۰۰۱)، شیوه‌های استناد در ۹۰ مقاله پژوهشی نویسندگان انگلیسی، ایرانی و افغان مورد بررسی واقع شد. نتایج نشان داد که نویسندگان افغان نسبت به همتایان انگلیسی و ایرانی خود تمایل بیشتری به استفاده از استنادهای یکپارچه دارند. در مقابل، نویسندگان انگلیسی و ایرانی ،معمولاً شیوه‌های استناد غیر یکپارچه را بیشتر ترجیح می‌دهند. همچنین، مشخص شد که نویسندگان ایرانی و افغان به‌طور قابل‌توجهی به استنادهای کنترل فعل، وابسته هستند، در حالی که نویسندگان انگلیسی، از استنادهای کنترل فعل و نامگذاری به طرزتقریبا یکسانی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، تحلیل داده ها توسط آزمون‌های خی، نشان‌دهنده تفاوت‌ معنادار در شیوه‌های استناد رایج میان این سه گروه نویسنده بود. بررسی استنادهای غیر یکپارچه نشانگرآن بود که منبع، پرکاربردترین شیوه استناد و ارجاع، کم‌کاربردترین شیوه استناد در بین این سه گروه می باشد. به علاوه، نتایج آزمون‌ خی، بر تفاوت‌ معنادار در شیوه‌های کاربرد استنادهای غیر یکپارچه شامل منبع، شناسایی، ارجاع و منشأ دلالت دارد. یافته‌های تحقیق، بر تاثیر زبان اول نویسنده بر تنوع راهبردهای استناد مورد استفاده تأکید داشته و به درک عمیق‌تر شیوه‌های استناد و نیز ضرورت اتخاذ رویکردهای آموزشی مرتبط و مناسب، برای تقویت مهارت‌های ارتباطی علمی نویسندگان غیر انگلیسی زبان کمک می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

• زبانشناسی کاربردی
• شیوه های استناد
• مقاله پژوهشی
• نویسنده بومی
• نویسنده غیربومی

موضوعات

• تحلیل گفتمان