نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• پرویز آژیده ¹
• محمد ظهرابی ¹
• رقیه عقبی طلب ²

¹ دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی،دانشگاه تبریز،تبریز،ایران

² دانشکده ی ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

درگفتمان‌های علمی در حوزه‌های مختلف، توسعه توانمندی نویسندگی در آمیختن متون جذاب و قابل دسترس بسیار حائز اهمیت است. محققان در زمینه زبان‌شناسی، به‌ویژه کسانی که در تحلیل گفتمان مشغول به کار هستند، به این امر توجه ویژه‌ای داشته‌اند. در زمینه نوشتارهای علمی، استفاده استراتژیک از منابع فرامتن نظیر نشانگرهای مشارکت، نقشی حیاتی در دستیابی به ارتباط متقاعدکننده و تقویت جذب خواننده ایفا می‌کند. موقعیت فرهنگی نویسندگان علمی اغلب در استفاده از این عناصر زبانی در گفتمان نوشتاری به نمایش درآمده است. این مطالعه با مورد مقالات تحقیقی 60 مقاله در زمینه‌های علوم سخت و نرم، با تمرکز بر تشخیص اختلافات بالقوه در استفاده از نشانگرهای مشارکت بین دو گروه متمایز از نویسندگان: زبان اول انگلیسی و نویسندگان غیر بومی ایرانی انجام شد. با استفاده از مدل نشانگرهای مشارکت Hyland (2005b) به عنوان چارچوب تحلیلی، این مطالعه سعی در تعیین طبیعت و فراوانی این دستگاه‌های زبانی در مقالات تحقیقی علمی تولید شده توسط گروه‌های فوق‌الذکر داشت. یافته‌های تحلیل اختلافات قابل توجهی در توزیع کلی و دسته‌ای نشانگرهای مشارکت در اثرات علمی نویسندگان زبان اول انگلیسی و نویسندگان غیر بومی ایرانی در زمینه‌های علوم سخت و نرم نشان داد. این اختلافات ممکن است به موقعیت فرهنگی نویسندگان علمی یا کمبود احتمالی آشنایی با کنوانسیون‌های تأسیس‌شده رتوریک انگلیسی، پراگماتیک و زبان‌شناسی اجتماعی در میان نویسندگان غیر بومی ایرانی نسبت داده شود. پیامدهای این یافته‌ها مهم است، زیرا می‌توانند در توسعه مواد آموزشی هدفمند جهت افزایش توانمندی نوشتاری علمی نویسندگان مؤثر باشند

کلیدواژه‌ها

• نشانگرهای درگیرکننده
• علوم محض
• عناصر فراکلامی تعاملی
• علوم انسانی

موضوعات

• تحلیل گفتمان