نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، زبانشناسی کاربردی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری، آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

برای روشن‌تر کردن ارتباط بین تکیه‌گاه‌سازی آموزشی و وسایل دیداری، این مطالعه نیمه‌تجربی گروهی ۱۴ نفره از زبان‌آموزان ایرانی مقطع متوسط را مورد بررسی قرار داد و این کار از طریق تهیه نمودار با هدف تقویت توانایی نوشتن آنها انجام داده شد. بعد از گرفتن پیش‌آزمون از شرکت‌کنندگان، هشت کلمه ناشناخته مشخص شدند و از طریق تصاویر بصری به عنوان مداخله، تکیه‌گاه‌سازی آموزشی انجام شد. روند تکیه‌گاه‌سازی آموزشی شامل سه مرحله ترتیبی، تحت عناوین احتمالات، محو شدن، و انتقال بود. از یک پرسشنامه محقق ساخته و یک مصاحبه نیمه ساختار یافته بعد از مرحله مداخله به عنوان پس‌آزمون برای بررسی درک و نظر شرکت کنندگان در مورد روند تکیه‌گاه‌سازی آموزشی نمودار استفاده شد. نتایج پرسشنامه نشان داد که تکیه‌گاه‌سازی آموزشی بصری به زبان آموزان کمک می‌کند تا معنای واژگان مورد نظر و حتی برخی از نکات دستوری در مطالب را بهتر بفهمند. علاوه بر این، تکیه‌گاه‌سازی آموزشی بصری به آنها کمک کرد تا مواد آموزشی را با ماهیت‌های مختلف تولید کنند. نتایج همچنین حاکی از آن است که هر سه ویژگی تکیه‌گاه‌سازی آموزشی با تکیه‌گاه‌سازی آموزشی بصری مطابقت دارند. سرانجام ، نتایج مصاحبه نشان داد که زبان‌آموزان نسبت به تکیه‌گاه‌سازی آموزشی بصری نگرش مطلوبی دارند و مرحله سوم آن را به عنوان چالش برانگیزترین انتخاب کردند. می توان نتیجه گرفت که این یافته‌ها به اثربخشی تکیه‌گاه‌سازی آموزشی بصری در بهبود توانایی نوشتن دانش آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی اعتبار می‌بخشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات