مهارتهای زبان
مهناز مصطفائی علائی؛ امیر کاردوست؛ عبدالباسط سعیدیان
چکیده
برای روشنتر کردن ارتباط بین تکیهگاهسازی آموزشی و وسایل دیداری، این مطالعه نیمهتجربی گروهی ۱۴ نفره از زبانآموزان ایرانی مقطع متوسط را مورد بررسی قرار داد و این کار از طریق تهیه نمودار با هدف تقویت توانایی نوشتن آنها انجام داده شد. بعد از گرفتن پیشآزمون از شرکتکنندگان، هشت کلمه ناشناخته مشخص شدند و از طریق تصاویر بصری به ...
بیشتر
برای روشنتر کردن ارتباط بین تکیهگاهسازی آموزشی و وسایل دیداری، این مطالعه نیمهتجربی گروهی ۱۴ نفره از زبانآموزان ایرانی مقطع متوسط را مورد بررسی قرار داد و این کار از طریق تهیه نمودار با هدف تقویت توانایی نوشتن آنها انجام داده شد. بعد از گرفتن پیشآزمون از شرکتکنندگان، هشت کلمه ناشناخته مشخص شدند و از طریق تصاویر بصری به عنوان مداخله، تکیهگاهسازی آموزشی انجام شد. روند تکیهگاهسازی آموزشی شامل سه مرحله ترتیبی، تحت عناوین احتمالات، محو شدن، و انتقال بود. از یک پرسشنامه محقق ساخته و یک مصاحبه نیمه ساختار یافته بعد از مرحله مداخله به عنوان پسآزمون برای بررسی درک و نظر شرکت کنندگان در مورد روند تکیهگاهسازی آموزشی نمودار استفاده شد. نتایج پرسشنامه نشان داد که تکیهگاهسازی آموزشی بصری به زبان آموزان کمک میکند تا معنای واژگان مورد نظر و حتی برخی از نکات دستوری در مطالب را بهتر بفهمند. علاوه بر این، تکیهگاهسازی آموزشی بصری به آنها کمک کرد تا مواد آموزشی را با ماهیتهای مختلف تولید کنند. نتایج همچنین حاکی از آن است که هر سه ویژگی تکیهگاهسازی آموزشی با تکیهگاهسازی آموزشی بصری مطابقت دارند. سرانجام ، نتایج مصاحبه نشان داد که زبانآموزان نسبت به تکیهگاهسازی آموزشی بصری نگرش مطلوبی دارند و مرحله سوم آن را به عنوان چالش برانگیزترین انتخاب کردند. می توان نتیجه گرفت که این یافتهها به اثربخشی تکیهگاهسازی آموزشی بصری در بهبود توانایی نوشتن دانش آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی اعتبار میبخشند.
مهارتهای زبان
موسی احمدیان؛ احسان مهری؛ روژین قصلانی
چکیده
در مطالعات فراگیری زبان دوم بازخورد نوشتاری از زوایای گوناگون بررسی شده است (برای نمونه احمدیان و تاج ابادی، 2015؛ بیچنر و ناچ، 2010؛ فریس، 2006). پژوهش حاضر با توجه به رویکردهای شناختی و فرهنگی-اجتماعی، سعی دارد به دو سوال پاسخ دهد: 1. آیا بازخورد نوشتاری تاثیری بر رشد کاربرد زمان/وجه در متون فراگیران زبان دوم دارد، 2. کدام یک از بازخوردهای ...
بیشتر
در مطالعات فراگیری زبان دوم بازخورد نوشتاری از زوایای گوناگون بررسی شده است (برای نمونه احمدیان و تاج ابادی، 2015؛ بیچنر و ناچ، 2010؛ فریس، 2006). پژوهش حاضر با توجه به رویکردهای شناختی و فرهنگی-اجتماعی، سعی دارد به دو سوال پاسخ دهد: 1. آیا بازخورد نوشتاری تاثیری بر رشد کاربرد زمان/وجه در متون فراگیران زبان دوم دارد، 2. کدام یک از بازخوردهای مستقیم، غیرمستقیم، و گفتگویی تاثیر بیشتری بر ساختارهای یادشده دارند. بر این هدف، 75 انگلیسی آموز در سطح زبانی پیش متوسط انتخاب شده و به صورت رندوم در سه گروه بازخورد های مستقیم، غیرمستقیم، و گفتگویی، و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از گروه های آزمون خواسته شد تا درباره ی زندگی دانشگاهی خود خاطره نویسی کنند و پس از هر جلسه بازخوردهای مستقیم، غیرمستقیم، و گفتگویی روی زمان/وجه داده شد. گروه های بازخورد مستقیم و غیرمستقیم بازخورد مربوطه را روی خاطره های خود دریافت کردند و 10 دقیقه فرصت داشتند تا بازخوردها را ببینند. گروه بازخورد گفتگویی به مدت 10 دقیقه به صورت گفتگوی معلم-شاگرد بازخورد دریافت کردند. سپس گروه ها با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تمامی گروه های آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پیشرفت بهتری داشتند، که می تواند نشان از تاثیر مثبت بازخورد باشد. همچنین، نتایج تفاوت معناداری بین بازخوردها در ارتباط با ساختار زمان/وجه نشان نداد. این بدان معناست که معلمین انگلیسی می توانند از هر سه نوع بازخورد، حداقل برای خطاهای زمان/وجه در نوشتار فراگیران، استفاده کنند.
مهارتهای زبان
ندا ساسانی؛ منصور گنجی؛ ناهید یاراحمدزهی
چکیده
راهبردهای فراشناختی درک مطلب در فرایند درک مطلب و میزان موفقیت آموزشی دانشجویان نقشی حیاتی ایفا میکنند.تدریس این راهبردها حلقه گمشده اکثر کلاسهای زبان در ایران هستند و تعداد زیادی از معلمان و زبان آموزان از آنها آگاهی زیادی ندارند. بنابراین در دنیای آموزش زبان، پژوهش ها، یادگیری و ارزیابی بدست فراموشی سپرده شده اند. این مطالعه به ...
بیشتر
راهبردهای فراشناختی درک مطلب در فرایند درک مطلب و میزان موفقیت آموزشی دانشجویان نقشی حیاتی ایفا میکنند.تدریس این راهبردها حلقه گمشده اکثر کلاسهای زبان در ایران هستند و تعداد زیادی از معلمان و زبان آموزان از آنها آگاهی زیادی ندارند. بنابراین در دنیای آموزش زبان، پژوهش ها، یادگیری و ارزیابی بدست فراموشی سپرده شده اند. این مطالعه به بررسی میزان استفاده از این راهبردهای فراشناختی در میان دنشجویان رشته مترجمی زبان انگلیسی میپردازد. رابطه احتمالی بین میزان درک مطلب دانشجویان، جنسیت و سطوح مختلف دانشگاهی و این راهبردها نیز از اهداف بعدی این پژوهش هستند. تمامی دانشجویان رشته مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار در این پژوهش شرکت کردند. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه راهبردهای فراشناختی درک مطلب طراحی شده توسط توکلی (2014) و آزمون تافل جونیور بود. نتایج پژوهش نشان داد اگرچه میزان استفاده از این راهبردها با میانگین (2.42) در میان دانشجوها کم بود، راهبردهای حمایتی بیشترین استفاده و راهبردهای حل مساله کمترین بسامد را داشتند. رابطه معناداری بین این راهبردها و مهارت درک مطلب وجود نداشت، بعلاوه جنسیت و سطح دانشگاهی هم بر میزان استفاده از آنها تاثیر چشمگذاری نداشتند.
مهارتهای زبان
مسعود عزیزی؛ مجید نعمتی
چکیده
در اغلب تحقیقات انجام شده درخصوص تاثیرگذاری بازخوردهای اصلاحی معلم در مهارت نوشتاری، به اشتباه ارائه چنین بازخوردهایی را همیشه با توجه زبان آموزان به این بازخوردها و کاربرد آن ها در نوشته های آتی ایشان همراه می دانند. این در حالیست که تحقیقات گذشته به پایین بودن میزان انگیزه زبان آموزان برای توجه به چنین بازخوردهایی اشاره دارد. همچنین ...
بیشتر
در اغلب تحقیقات انجام شده درخصوص تاثیرگذاری بازخوردهای اصلاحی معلم در مهارت نوشتاری، به اشتباه ارائه چنین بازخوردهایی را همیشه با توجه زبان آموزان به این بازخوردها و کاربرد آن ها در نوشته های آتی ایشان همراه می دانند. این در حالیست که تحقیقات گذشته به پایین بودن میزان انگیزه زبان آموزان برای توجه به چنین بازخوردهایی اشاره دارد. همچنین مشکل دیگری که در این زمینه وجود دارد، تاثیر منفی ای است که ارزشیابی های کمّی بر میزان توجه زبان آموزان به نظرات و بازخوردهای معلم دارد. اغلب زبان آموزان به محض دیدن نمره ی خود برروی برگه، آن را به کنار می گذارند. این درحالیست که در اکثر موارد، امکان حذف ارزشیابی کمّی برای معلم وجود ندارد. درمطالعه حاضر برای حل این مشکل. از تکنیک ارزشیابی پلکانی (عزیزی، 2013، نعمتی و عزیزی، 2013) بهره برده شد. در این نوع ارزشیابی، زبان آموزان می توانند با اعمال نظرات و رهنمودهای معلم ویا حتی همکلاسی های خود، کیفیت نوشته های قبلی خود را بهبود بخشیده و در نتیجه نمرۀ خود را ارتقا دهند. این فرصت تا دو مرتبه برای هر تکلیف وجود دارد. در پایان دوره، نمرۀ نهایی زبان آموزان، میانگین تمام آخرین نمره هایی خواهد بود که هر فرد در آخرین اصلاح تکالیف خود دریافت کرده است. به این ترتیب زبان آموزان برای توجه به بازخوردهای معلم دلیل خوبی خواهند داشت بدون اینکه نمره دهی تاثیر منفی ای بر این امر داشته باشد. در مطالعه حاضر، 57 زبان آموز سطح میانی از دانشگاه تهران دردو گروه آزمایش و گواه شرکت داشتند، نتایج بررسی داده ها نشان داد که ارزشیابی پلکانی در مقایسه با روشهای سنتی می تواند منجر به پیشرفت توانایی کلی زبان آموزان در مهارت نوشتاری گردد. بعلاوه گروه آزمایش توانست در معیارهای روانی نوشتار و صحت نوشتار به طور معناداری از گروه گواه بهتر عمل نماید. همچنین در شاخص پیچیدگی نوشتار نیزگروه آزمایش برخلاف گروه گواه با افتی روبرو نشد.