نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مسعود عزیزی
• مجید نعمتی

چکیده

در اغلب تحقیقات انجام شده درخصوص تاثیرگذاری بازخوردهای اصلاحی معلم در مهارت نوشتاری، به اشتباه ارائه چنین بازخوردهایی را همیشه با توجه زبان آموزان به این بازخوردها و کاربرد آن ها در نوشته های آتی ایشان همراه می دانند. این در حالیست که تحقیقات گذشته به پایین بودن میزان انگیزه زبان آموزان برای توجه به چنین بازخوردهایی اشاره دارد. همچنین مشکل دیگری که در این زمینه وجود دارد، تاثیر منفی ای است که ارزشیابی های کمّی بر میزان توجه زبان آموزان به نظرات و بازخوردهای معلم دارد. اغلب زبان آموزان به محض دیدن نمره ی خود برروی برگه، آن را به کنار می گذارند. این درحالیست که در اکثر موارد، امکان حذف ارزشیابی کمّی برای معلم وجود ندارد. درمطالعه حاضر برای حل این مشکل. از تکنیک ارزشیابی پلکانی (عزیزی، 2013، نعمتی و عزیزی، 2013) بهره برده شد. در این نوع ارزشیابی، زبان آموزان می توانند با اعمال نظرات و رهنمودهای معلم ویا حتی همکلاسی های خود، کیفیت نوشته های قبلی خود را بهبود بخشیده و در نتیجه نمرۀ خود را ارتقا دهند. این فرصت تا دو مرتبه برای هر تکلیف وجود دارد. در پایان دوره، نمرۀ نهایی زبان آموزان، میانگین تمام آخرین نمره هایی خواهد بود که هر فرد در آخرین اصلاح تکالیف خود دریافت کرده است. به این ترتیب زبان آموزان برای توجه به بازخوردهای معلم دلیل خوبی خواهند داشت بدون اینکه نمره دهی تاثیر منفی ای بر این امر داشته باشد. در مطالعه حاضر، 57 زبان آموز سطح میانی از دانشگاه تهران دردو گروه آزمایش و گواه شرکت داشتند، نتایج بررسی داده ها نشان داد که ارزشیابی پلکانی در مقایسه با روشهای سنتی می تواند منجر به پیشرفت توانایی کلی زبان آموزان در مهارت نوشتاری گردد. بعلاوه گروه آزمایش توانست در معیارهای روانی نوشتار و صحت نوشتار به طور معناداری از گروه گواه بهتر عمل نماید. همچنین در شاخص پیچیدگی نوشتار نیزگروه آزمایش برخلاف گروه گواه با افتی روبرو نشد.

کلیدواژه‌ها

• ارزشیابی پلکانی
• بازخورد اصلاحی معلم
• ارزشیابی کمّی
• روانی نوشتار
• صحت نوشتار
• پیجیدگی نوشتار

موضوعات

• مهار‌ت‌های زبان