@article { author = {Abbasian, Gholam-Reza and Yekani, Nazilsa}, title = {The Role of Textual vs. Compound Input Enhancement in Developing Grammar Ability}, journal = {Issues in Language Teaching}, volume = {3}, number = {1}, pages = {134-113}, year = {2014}, publisher = {Allameh Tabataba’i University Press}, issn = {2322-3715}, eissn = {2476-6194}, doi = {}, abstract = {The present study investigated comparatively the impact of two types of input enhancement (i.e. textual vs. compound enhancement) on developing grammar ability in Iranian EFL setting. Sixty-five female secondary high school students were selected as a homogenous sample out of about a 100-member population based on Nelson language proficiency test. Then, their grammar ability was measured based on a researcher-made diagnostic test prior to the experiment. The sample was randomly divided into two equal groups; one group received text-enhancement-based instruction of grammar, while the other received compound-based enhancement. Finally, they received an achievement test of grammar as a posttest to measure their progress in light of two different types of input enhancement mechanisms. The pertinent statistical analyses of the results indicated that a) the effect of textual enhancement-based instruction of grammar is not significantly meaningful, while b) the compound enhancement-based instruction has significant effect on learning grammatical structures. Comparatively speaking, therefore, c) compound enhancement-based instruction of grammar is more significantly effective than that of textual in developing grammar ability. It can be safely concluded that grammar instruction and its resultant development are subject to intervention type, which, pedagogically, bears promising messages for both teachers and syllabus designers to incorporate parameters of input enhancement in both teaching and materials development, respectively.           }, keywords = {input enhancement,feedback,textual enhancement,compound enhancement}, title_fa = {نقش ارتقای متنی داده در مقایسه با ارتفای ترکیبی در تقویت توانایی دستور زبان}, abstract_fa = {این مطالعه به بررسی مقایسه ای تاثیر شیوه ارتقای داده زبانی (یعنی ارتقای متنی در مقایسه با ارتقای ترکیبی) بر تقویت توانایی دستور زبان در بافت آموزشی ایران که در آن زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی محسوب می شود، پرداخته است. برای این منظور، 65 نفر دانش­آموز دختر مقطع دبیرستان به عنوان نمونه آماری همگون بر اساس آزمون سنجش مهارت عمومی زبان انگلیسی نلسون از میان 100 نفر دانش­آموز انتخاب شدند. سپس، توانایی دستور زبانی آنها نیز بر اساس یک آزمون تشخیصی قبل از اجرای آزمایش سنجیده شد و متعاقب آن نمونه آماری به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند که یک گروه بر اساس شیوه ارتقای متنی و گروه دیگر به شیوه ارتقای ترکیبی در معرض آموزش نکات دستور زبان انگلیسی قرار گرفتند. سر انجام از هردو گروه آزمون سنجش پیشرفت تحصیلی جهت ارزیابی میزان پیشرفت هر گروه در پرتو دو شیوه ارتقای داده زبانی اخذ گردید.  تحلیل داده ها و نتایج موید: الف) عدم تاثیر معنادار آموزش به شیوه ارتقای متنی نکات دستور زبانی؛ ب) تاثیر معنادار آموزش به شیوه ارتقای ترکیبی داده زبانی بر تقویت توانایی دستور زبان و پ) تاثیر معنادارتر آموزش به شیوه ارتقای ترکیبی در مقایسه با شیوه ارتقای متنی بوده است. بر این اساس، می­توان استنتاج کرد که آموزش نکات دستور زبانی و تقویت متعاقب توانایی مربوطه در گرو نوع و شیوه ارتقای داده زبانی می باشد. دستاوردهای این مطالعه از منظر آموزشی پیام­های نویدبخشی را هم برای معلمان زبان­­های حارجی و هم برای برنامه­ریزان درسی در راستای لحاظ مولفه ها و سازوکارهای ارتقای داده زبانی هم در آموزش و هم در تهیه و تدوین مطالب درسی به ارمغان می آورد.}, keywords_fa = {ارتقای داده,بازخورد,ارتقای متنی,ارتقای ترکیبی}, url = {https://ilt.atu.ac.ir/article_1372.html}, eprint = {https://ilt.atu.ac.ir/article_1372_928dff04273b1c33d6059d57f186b8ea.pdf} }